We are still alive!
Door: Britt en Fleur
Blijf op de hoogte en volg Fleur
17 Maart 2014 | Turkije, Mecidiyeköy
Hi lieve mensen,
Het is alweer een tijdje geleden dat jullie onze verhalen hebben kunnen lezen op onze blog. Maar hier zijn we weer na twee huizen en drie kamers verder hebben we nu eindelijk allebei ons eigen plekje, we are still alive! En ja, het gaat super goed met ons. Istanbul is helemaal ons thuis geworden en we zijn helemaal happy met alle leuke, lieve mensen die we hier ontmoeten.
School is nu al een maandje aan de gang en bevalt prima. Fatih Uni is nou niet echt onze universiteit, maar we doen het er maar mee. Het Engels van de lessen is gelukkig prima en het niveau is, tja niet al te hoog. Woensdag is ons eerste examen, en lucky us, alle examens hier zijn meerkeuze dus moet te doen zijn. Drie dagen even bikkelen en dan genieten we telkens volop van onze vrije weekenden.
Twee weken geleden waren onze lieve, blonde vriendinnetjes Roos en Heleen hier. Wat was het leuk om hun hier ‘onze’ stad en vrienden te kunnen laten zien. Natuurlijk hebben we een cultureel dagje gedaan en zijn we naar Sultanahmet geweest. We hebben de Blue Mosque van de binnenkant bewonderd, ook durfde we met vier meiden dit keer de grand bazaar te betreden en hebben we daarna genoten van een heerlijke Nargile (waterpijp). Dit was weer even genoeg cultuur snuiven voor ons dus hebben we ’s avonds flik genoten van de Efes biertjes in Vivaldi en Eski Beyrut. (wat ons iets te goed beviel). Gelukkig was het weer ontzettend slecht de volgende dag, dus hadden we genoeg tijd om te genieten van een lazyday. De volgende dag hebben we besteed aan het Aziatische gedeelte, wat britt en ik zelf ook nog niet hadden gezien. We zijn met de boot naar Kadikoy gegaan, en hebben hier eigenlijk alleen maar geshopt. We vonden na een paar keer dezelfde weg gelopen te hebben eindelijk een perfecte plek waar we zo’n 2 uur hebben gestaan om schoenen te passen. Heleen had helaas nét echte allstars gekocht, alleen zagen we geen verschil, dus is ze deze gaan ruilen en heeft ze ook neppers gekocht. Die net zo lekker zitten gelukkig! Ook roos heeft echte fake allstars gekocht, en dat allemaal voor maar 35 Turkse lira. Geen geld dus. Ik had echter ook beet :). Lucky me. Ik werd de gelukkige eigenaar van 1 paar neppe Superga’s en 1 paar neppe allstars. Ik was er helemaal blij mee totdat ik ’s avonds tot mijn grote verbazing zag dat ik van de allstars twee verschillende maten had, namelijk 38 en 40. (gelukkig heb ik ze in de goede maat kunnen ruilen!) De dagen met Roos en Heleen vlogen voorbij helaas en onze school begon weer op maandag, maar gelukkig begint ons weekend weer op woensdag om 17.00 uur.
Gister zijn we terug gekomen van een geweldige trip naar Cappadocia! Afgelopen donderdag vertrokken we met wat vrienden en nog 200 andere Erasmus studenten naar Cappadocia. Een busreis van maar liefst 10 uur met ongeveer elk uur een stop van 30 minuten?! Maar het was het allemaal waard. Vrijdag ochtend zijn we allerlei valleys gaan bezoeken (zie de foto’s), het landschap is echt prachtig! Na het bezoeken van een aantal valleys was het EIN-DE-LIJK lunchtime (niemand had meer gegeten, want de bus reed gelijk door naar de valleys zonder eerst naar het Hotel te gaan). Hoeveel we op dat moment hebben gegeten kun je zelf wel indenken (a lot!!). ’s Avonds was er een disco gepland voor alle studenten, het was leuk om wat te kunnen drinken en dansen, maar de club was een beetje jammer. De volgende dag was in één woord perfect! Een blauwe lucht, zonnetje en goed gezelschap. Het ideale weer om een ballonvaart te maken over het mooie landschap van Cappadocia. Het gevoel wat je krijgt als je het mooie natuurgebied ziet is moeilijk te omschrijven, maar als je de foto’s bekijkt krijg je wel een idee. ’s Avonds was het tijd voor de Turkse avond (met onbeperkt alcohol drinken!), wat hebben we hier gelachen met zijn allen! Van te voren dachten we dat we naar een disco gingen, maar toen we binnen kwamen was er een grote ruimte met aan de zijkanten lange eettafels en turkse muziek. Elk half uur was er een (typisch) turks optreden, met onder andere een buikdanseres die achteraf spijt had dat ze iemand van onze groep had gevraagd mee te dansen. In onze groep zat namelijk een Portugese gay jongen die beter dan welk meisje dan ook danst en ja, het staat op video! Na een tijdje werd er ‘gelukkig’ normale muziek gedraaid en konden we de alcohol zijn werking laten doen. Gisteren, ons laatste dagje in Cappadocia, zijn we naar een ondergronds dorpje geweest. Het klinkt leuker dan het was. Met 200 man in een ondergrondse ruimte wat ongeveer 1,60 hoog is en zo smal dat je achterelkaar moet lopen riep bij bijna iedereen claustrofobische gevoelens op. Daarna hebben we onze reis vervolgt naar een dorpje wat tussen de rotsen lag met een stromende beek dwars erdoorheen. Hier hebben we aan het water een lekkere lunch (voor ons een maaltijd) voor maar liefst 14 Lira’s gehad (nog geen 5 euro). Na de lunch was het tijd om terug te gaan naar Istanbul, maar onderweg was er nog één stop bij Salt lake. Tegen de tijd dat we bij het meer aankwamen was iedereen ontzettend moe en lag half te slapen in de bus, maar alleen de mensen van de ISL organisatie wilden ons het ‘mooie?’ gebied laten zien. Gelukkig zagen we helemaal niks, omdat het zo ontzettend donker was dat je nog geen meter van je af kon kijken. We zullen Salt lake nog wel even googlen om te kijken hoe het er uitziet mét daglicht.
Al met al was het een trip om nooit meer te vergeten! Vandaag zijn we maar niet naar de Uni gegaan, omdat we pas vroeg in de ochtend thuis waren. Dit was geen straf. De zon scheen vandaag heerlijk, dus hebben we lekker op het dakterras geleerd en gechilld met onze flatmates. Morgen begint helaas het echte leven weer en moeten we twee volle dagen naar school! Pff, worden al moe bij alleen het idee. Verder is komende woensdag eindelijk de dag dat Sjors en Fleur herenigd worden en staat vrijdag een basketbal wedstrijd gepland (Galatasaray - ?).
Zoals jullie kunnen lezen vermaken we ons hier prima, de tijd vliegt voorbij! Jullie horen snel weer van ons.
Liefs, Fleur en Britt
Het is alweer een tijdje geleden dat jullie onze verhalen hebben kunnen lezen op onze blog. Maar hier zijn we weer na twee huizen en drie kamers verder hebben we nu eindelijk allebei ons eigen plekje, we are still alive! En ja, het gaat super goed met ons. Istanbul is helemaal ons thuis geworden en we zijn helemaal happy met alle leuke, lieve mensen die we hier ontmoeten.
School is nu al een maandje aan de gang en bevalt prima. Fatih Uni is nou niet echt onze universiteit, maar we doen het er maar mee. Het Engels van de lessen is gelukkig prima en het niveau is, tja niet al te hoog. Woensdag is ons eerste examen, en lucky us, alle examens hier zijn meerkeuze dus moet te doen zijn. Drie dagen even bikkelen en dan genieten we telkens volop van onze vrije weekenden.
Twee weken geleden waren onze lieve, blonde vriendinnetjes Roos en Heleen hier. Wat was het leuk om hun hier ‘onze’ stad en vrienden te kunnen laten zien. Natuurlijk hebben we een cultureel dagje gedaan en zijn we naar Sultanahmet geweest. We hebben de Blue Mosque van de binnenkant bewonderd, ook durfde we met vier meiden dit keer de grand bazaar te betreden en hebben we daarna genoten van een heerlijke Nargile (waterpijp). Dit was weer even genoeg cultuur snuiven voor ons dus hebben we ’s avonds flik genoten van de Efes biertjes in Vivaldi en Eski Beyrut. (wat ons iets te goed beviel). Gelukkig was het weer ontzettend slecht de volgende dag, dus hadden we genoeg tijd om te genieten van een lazyday. De volgende dag hebben we besteed aan het Aziatische gedeelte, wat britt en ik zelf ook nog niet hadden gezien. We zijn met de boot naar Kadikoy gegaan, en hebben hier eigenlijk alleen maar geshopt. We vonden na een paar keer dezelfde weg gelopen te hebben eindelijk een perfecte plek waar we zo’n 2 uur hebben gestaan om schoenen te passen. Heleen had helaas nét echte allstars gekocht, alleen zagen we geen verschil, dus is ze deze gaan ruilen en heeft ze ook neppers gekocht. Die net zo lekker zitten gelukkig! Ook roos heeft echte fake allstars gekocht, en dat allemaal voor maar 35 Turkse lira. Geen geld dus. Ik had echter ook beet :). Lucky me. Ik werd de gelukkige eigenaar van 1 paar neppe Superga’s en 1 paar neppe allstars. Ik was er helemaal blij mee totdat ik ’s avonds tot mijn grote verbazing zag dat ik van de allstars twee verschillende maten had, namelijk 38 en 40. (gelukkig heb ik ze in de goede maat kunnen ruilen!) De dagen met Roos en Heleen vlogen voorbij helaas en onze school begon weer op maandag, maar gelukkig begint ons weekend weer op woensdag om 17.00 uur.
Gister zijn we terug gekomen van een geweldige trip naar Cappadocia! Afgelopen donderdag vertrokken we met wat vrienden en nog 200 andere Erasmus studenten naar Cappadocia. Een busreis van maar liefst 10 uur met ongeveer elk uur een stop van 30 minuten?! Maar het was het allemaal waard. Vrijdag ochtend zijn we allerlei valleys gaan bezoeken (zie de foto’s), het landschap is echt prachtig! Na het bezoeken van een aantal valleys was het EIN-DE-LIJK lunchtime (niemand had meer gegeten, want de bus reed gelijk door naar de valleys zonder eerst naar het Hotel te gaan). Hoeveel we op dat moment hebben gegeten kun je zelf wel indenken (a lot!!). ’s Avonds was er een disco gepland voor alle studenten, het was leuk om wat te kunnen drinken en dansen, maar de club was een beetje jammer. De volgende dag was in één woord perfect! Een blauwe lucht, zonnetje en goed gezelschap. Het ideale weer om een ballonvaart te maken over het mooie landschap van Cappadocia. Het gevoel wat je krijgt als je het mooie natuurgebied ziet is moeilijk te omschrijven, maar als je de foto’s bekijkt krijg je wel een idee. ’s Avonds was het tijd voor de Turkse avond (met onbeperkt alcohol drinken!), wat hebben we hier gelachen met zijn allen! Van te voren dachten we dat we naar een disco gingen, maar toen we binnen kwamen was er een grote ruimte met aan de zijkanten lange eettafels en turkse muziek. Elk half uur was er een (typisch) turks optreden, met onder andere een buikdanseres die achteraf spijt had dat ze iemand van onze groep had gevraagd mee te dansen. In onze groep zat namelijk een Portugese gay jongen die beter dan welk meisje dan ook danst en ja, het staat op video! Na een tijdje werd er ‘gelukkig’ normale muziek gedraaid en konden we de alcohol zijn werking laten doen. Gisteren, ons laatste dagje in Cappadocia, zijn we naar een ondergronds dorpje geweest. Het klinkt leuker dan het was. Met 200 man in een ondergrondse ruimte wat ongeveer 1,60 hoog is en zo smal dat je achterelkaar moet lopen riep bij bijna iedereen claustrofobische gevoelens op. Daarna hebben we onze reis vervolgt naar een dorpje wat tussen de rotsen lag met een stromende beek dwars erdoorheen. Hier hebben we aan het water een lekkere lunch (voor ons een maaltijd) voor maar liefst 14 Lira’s gehad (nog geen 5 euro). Na de lunch was het tijd om terug te gaan naar Istanbul, maar onderweg was er nog één stop bij Salt lake. Tegen de tijd dat we bij het meer aankwamen was iedereen ontzettend moe en lag half te slapen in de bus, maar alleen de mensen van de ISL organisatie wilden ons het ‘mooie?’ gebied laten zien. Gelukkig zagen we helemaal niks, omdat het zo ontzettend donker was dat je nog geen meter van je af kon kijken. We zullen Salt lake nog wel even googlen om te kijken hoe het er uitziet mét daglicht.
Al met al was het een trip om nooit meer te vergeten! Vandaag zijn we maar niet naar de Uni gegaan, omdat we pas vroeg in de ochtend thuis waren. Dit was geen straf. De zon scheen vandaag heerlijk, dus hebben we lekker op het dakterras geleerd en gechilld met onze flatmates. Morgen begint helaas het echte leven weer en moeten we twee volle dagen naar school! Pff, worden al moe bij alleen het idee. Verder is komende woensdag eindelijk de dag dat Sjors en Fleur herenigd worden en staat vrijdag een basketbal wedstrijd gepland (Galatasaray - ?).
Zoals jullie kunnen lezen vermaken we ons hier prima, de tijd vliegt voorbij! Jullie horen snel weer van ons.
Liefs, Fleur en Britt
